عرفات، سرزمین رحمت

سرزمین عرفات یکی از مشاعر است که حجاج باید بعد از احرام به نیت حج تمتع و به قصد قربت، از زوال روز نهم ذی الحجه تا غروب شرعی در این مکان مقدس بیتوته کنند.

در اهمیت عرفه همین بس که امام صادق علیه السلام فرمود: اگر ماه مبارک رمضان بر کسی گذشت و او آمرزیده نشد، امید به آمرزش او تا ماه مبارک آینده نیست مگر آنکه عرفات را با شرایطش ادارک کند. همچنین روایت شده که برخی گناهان جز در عرفات و مشعرالحرام بخشیده نخواهد شد[1].

 

 

دیدگاه های مختلفی برای نام گذاری عرفات مطرح شده است که مهمترین آنها به شرح ذیل است[2]:

الف) آدم و حوا پس از رانده شدن از بهشت و فرود آمدن بر زمین، یکدیگر را در عرفات ملاقات نمودند و همدیگر را شناختند. از این رو، این سرزمین را عرفات نامیده‌اند.

ب) گروهی عقیده دارند که عرفات را عرفات گفته‌اند، زیرا مردم در آنجا به گناهان خود اعتراف می‌کنند.

ج) امام صادق ( علیه السلام ) در روایتی، پس از بیان ماجرای فرود آمدن آدم ( علیه السلام ) در عرفات و همراهی کردن حضرت جبرئیل ( علیه السلام ) با وی، فرموده است:

جبرئیل به آدم گفت: هنگامی که خورشید غروب کرد هفت مرتبه به گناه خود، اعتراف کن و هفت مرتبه نیز توبه و طلب آمرزش نما و آدم ( علیه السلام ) نیز این کار را انجام داد. از این رو، عرفات نامیده شد، زیرا آدم در آنجا به گناه خود اعتراف نمود و برای فرزندان آدم نیز سنّت شد که (در این سرزمین) به گناهان خود، اعتراف کرده، از خداوند متعال آمرزش بخواهند، آن‌گونه که آدم چنان کرد.

د) برخی گفته‌اند: ابراهیم ( علیه السلام ) در عرفات، برای قربانی کردن اسماعیل ( علیه السلام ) خواب دید، لذا نسبت به وظیفه خود آشنا و عارف شد.

ه) به این سرزمین عرفات گفته‌اند، زیرا زائران خانه خدا، در این سرزمین با یکدیگر آشنا می‌شوند و این روز را، روز عرفه و این سرزمین را عرفات نام نهاده‌اند.

و) علت، این است که این سرزمین بلند است و رفعت دارد، «لِعُلُوّها وَارتِفاعِه».

ز) معاویه بن عمار می گوید از امام صادق علیه السلام پرسیدم چرا صحرای عرفات را عرفات نامیده اند؟ امام صادق علیه السلام فرمود: جبرائیل در این روز بر ابراهیم علیه السلام نازل شد و هنگام غروب خورشید به او گفت: ای ابراهیم! به گناه خود اعتراف کن و مناسک حج را بیاموز و همچنین به خاطر اینکه جبرائیل علیه السلام به ابراهیم علیه السلام گفت: اِعتَرِف؛ اعتراف کن، این صحرا، صحرای عرفات نامیده شد[3].

بنابراین عرفات را به دو وجه به این نام نامیده‌اند؛ یا به لحاظ «اعتراف» به گناه، هر چند گناه ابراهیم به معناى خاصى است که با عصمت آن بزرگوار سازگار است و یا به لحاظ «معرفت» به عبادت است. البته اعتراف هم به معرفت باز مى‌گردد؛ زیرا اعتراف به معناى معرفت به معاصى است؛ پس نام عرفات اشاره به لطیفه‌اى عرفانى دارد که همان معرفت است و عرفات چیزى جز معرفت نیست[4].

مَهر بی مِهر

در مطلب قبلیم در مورد ازدواج، به بحث ازدواج و بهانه که در زمینه شغل و درآمد پسرها مربوط می شد پرداختم. به عنوان یک خسرو!! صلاح مملکت خویش را این دانستم که بحث مهریه هم پیش بکشم تا از ناحیه خانواده دخترها هم به مسئله  ازدواج نگاهی کرده باشم. این مطلبم هم حدود 4 سال پیش در وبلاگ قبلیم یعنی کوی یار منتشر کرده بودم که باکمی تغییرات مجددا در اینجا گذاشتم.

 

متاسفانه در جامعه ما روز به روز به دلایل و بهانه های مختلفی که خود ما خانواده ها در آن دخالت داریم سن ازدواج بالاتر می رود. یکی از دلایلش را که همان عدم شغل و درآمد کافی بود، در پست قبلی عرض شد و در این پست نیز به مسئله دیگری از این معضل که همان مهریه هست، می پردازم.

خداوند مهریه را برای زن، قرار داد تا برای وی ارزشی قائل شود و باعث مهر و عطوفت وی و همسرش گردد. مهریه مالیست که از طرف مرد به زن تملیک می شود (مانند پول، ملک و …) یا به نفع زن بر ذمه گرفته می شود. مانند این روایت که از امام باقر علیه السلام نقل شده است: زنی حضور پیامبر رسید عرض کرد: مرا شوهر دهید . پیامبر فرمود: کیست با این زن ازدواج کند؟ شخصی بلند شده و آمادگی خود را اعلام کرد پیامبر پرسید: برای مهریه چه داری؟ عرض کرد چیزی ندارم . فرمود: آیا چیزی از قرآن بلدی؟ گفت: بلی . فرمود: مقداری از قرآن را به عنوان مهریه یادش بده (تهذیب الاحکام، ج 7، ص 410). دادن مهریه برای مرد واجب شده است هرچند ناچیز باشد.اما متاسفانه این مهریه وسیله ای جهت چشم و هم چشمی و یا هردلیل دیگه در دست خانواده عروس قرار گرفته و این مسئله باعث شده تا سن ازدواج بالا رود و غم و غصه، جوانهای پاک مملکتمان را فرا بگیره!

ازدواج و بهانه!

اول ذی الحجه، مصادف است با پیوند آسمانی دو نور، حضرت علی علیه السلام و حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها، که این پیوند را به تمام شما دوستان تبریک و تهنیت عرض می کنم.

 

حدود 5 سال قبل، یک مطلبی رو به همین عنوان، یعنی "ازدواج و بهانه" در وبلاگ قبلیم به اسم  کوی یار منتشر کرده بودم که مورد استقبال قرار گرفت. هرچند الان خبری از کوی یار نیست ولی به مناسبت این روز مبارک، مجددا این مطلب رو برای دوستان گذاشتم.

 

 

همانطوریکه می دانیم سن ازدواج در کشور ما بنا به دلایلی رو به رشد است و هرسال دارد بالاتر می رود و این روند رو به رشد بنا به دلایل و بهانه هایی مثل: مهریه های سنگین، تورم، تحصیل، عدم شغل و درآمد، مادیات و… ممکن است در افکار خانواده های امروزی ما به وجود آمده باشد. هرچند که ممکن است وجود این بهانه ها، درست باشد اما حل این مشکل برمی گردد به طرز تفکر خانواده ها. آنها هستند که باید ضمن برداشتن این موانع، زمینه ازدواج فرزندان و سعادت و خوشبختی آنها را فراهم نمایند و مشکلاتی که در بالا مطرح کرده ام دلیل بر این بی توجهی نیست.

کام شما با چی شیرین می شود؟!

تا به حال برای شما سوال شده که چرا هر اتفاق ناگواری در دنیای بعضی مردم می افتد به چشم بچه حزب اللهیها و بسیجیها می بینند؟! چرا بعضیها نگاه بدی به این دسته از افراد دارند؟! این سوال برای من که پیش آمده و کمی هم روی این موضوع فکر کردم.

 

 

هرچند عملکرد بعضی بسیجی نماها باعث بدبین شدن بعضی مردم شده و یا تبلیغات ضدانقلاب هم بی تاثیر نبوده ولی به نظر من اینها، همه دلایل نیست. من از یک زاویه دیگری روی این مسئله فکر کردم و صدالبته که نظر و  عقیده من است و ممکن است اشتباه باشد. البته آنچه لازم به توضیح است اینکه: منظور از بسیج، یک فرد بسیجی نیست بلکه مجموعه بسیج و همچنین مسائل اجتماعی، سیاسی و اقتصادی یک جمعیت با تفکر ضدبسیجی مورد نظر من است.

 

به عنوان مثال در همین انتخابات ریاست جمهوری اخیر که چه جوی علیه آقای دکتر جلیلی ایجاد شده بود که همه شما کم و بیش در جریان هستید. بذارید تمام این جوهایی که ایجاد شده بود رو در قالب این طنز که در همان ایام بعد از انتخابات مطرح شد بیان کنم که می گفتند: از بس صلوات جلیل فرستادید که فضا روحانی شد!

 

انسان عجول!

امروز به دنیای تکنولوژی معروفه، مزیت تکنولوژی هم تسهیل و سرعت بخشیدن به کارهاست پس در حقیقت می توان از دنیای امروزی به دنیای سرعت نیز نامید. سرعت در کارها خود زمینه عجله کردن رو فراهم می کنه. چنان اطلاعات و تکنولوژی به صورت روزانه در حال پیشرفت و سرعته که انسانها رو هم مجبور به عجله می کند تا مبادا از دنیای روز، عقب بماند و با سرعت روز، خود را به روز کند.

 

 

عجله در کارها خود آسیبهای جدی به بشر امروزی زده، سرعت تکنولوژی و به تبع آن عجله انسانها باعث اشکالاتی همچون: عدم تمرکز بر کار، بی کیفیت شدن کارها،ایجاد زمینه های احساساتی، ایجاد یأس و ناامیدی، عدم اعتماد به نفس و ... میشه البته عمده این مشکلات برای افرادی به وجود می آید که قصد دارند به دنبال این سرعت، بدوند که مبادا جا بمونند!

 

مورچه ها، مأموران خدا

جالب است که بدانیم و یا حداقل برای خود یادآوری کنیم که تمام حشرات و حیوانات، در صف لشکریان خدا قرار می گیرند و هرکجا خداوند اراده کند این حیوانات و جانوران، نقش مأموران الهی رو بازی می کنند مثل پشه ای که مأمور به کشتن نمرود میشه یا عصایی که مأمور میشه نقش یک اژدها رو بازی کنه و ... امروزه هم از این مأموریتها به جانوران داده میشه ولی خب کسی از اونها به عنوان مأموران خدا به حساب نمیاره، همه، اینها رو به حساب قانون طبیعت می گذارند مثل حمله دسته جمعی ملخ ها به مراتع و کشتزارها و یا ... که همه آنها یا ناشی از ناشکری مردمه یا پرداخت نکردن حقوق الهی و یا الله اعلم...

 

 

اما موضوع مورد نظر من مربوط به جانوری به نام مورچه است، مورچه ها هم از این نوع مأموریتها مستثنی نیستند. این طور هم نیست که همیشه این جانوران مأمور ویرانی و خراب کردن باشند گاهی هم مأموریت دارند که به کمک بشر بیایند.

 

بدحجاب، بنده هوس!

تیتر این موضوع به ظاهر خیلی تند میاد ولی عقیده من همینه! واسش دلایلی هم دارم.

 

اول اینکه هوس چیست؟ هوس، همان میل و خواسته نفس است. نفس اماره ای که به بدیها امر می کند. ...إن النفس لأمارة بالسوء...

از طرفی خانمها میل به خودنمایی و جلوه گری دارند و این در ذات روحیه آنهاست اما وقتی تقوا نباشد خواسته نفس بر عقل غلبه می کند. عقلی که حکمش، حکم دین است و به عنوان پیامبر درونی شناخته می شود. خواسته نفس همیشه با لذت کاذب همراه است و حس لذت را کسی تلقین نمی کند غیر از شیطان!

 

یادش بخیر اون زمونا!

هفته دفاع مقدس است و بهانه خوبیه واسه یاد ایام گذشته...

 

 

یادش بخیر اون زمونا! زمونای جنگ، کودکی 9 ساله بودم که جنگ تموم شد در شهرمون هیچی از جنگ نمی فهمیدیم برعکس شهرهای دیگه که بمباران میشد، دارالعباده یزد جزء اون شهرهایی بود که هواپیماهای عراقی رو به خودش ندید معروف بود که به طنز می گفتند یه نقشه ایران روی میز صدام هستش که وسطش (روی شهر یزد) یه پونس زده و دستور میده به این شهر و اون شهرها حمله هوایی بشه ولی دیگه چشمش استان یزد رو نمی دیده!!